Dag 3 maandag 12 september, Montigny – Mauriac. Opstaan, naar beneden want onze gastheer gaat vroeg op weg naar zijn dakdekkersklus. Douchen enzovoort en dan oliepeil controleren van de motoren. De Transalp van Henk houdt zich nog redelijk maar bij de Ratchop is er helemaal niets meer in het peilglaasje te zien. Dus die tweede fles olie die onderweg zijn gekocht er voor ¾ gekieperd. Tegen tien uur vertrekken we. Onderling afgesproken dat we volgend jaar weer terugkomen.
Nog steeds (te) lekker weer, al gauw is het boven de 30°C. Alweer verschil tussen de routes in onze Garmins, terwijl er dezelfde kaarten en routes in zitten (achteraf heeft dat met de instellingen te maken van de Garmin, die kunnen wel een strijdig zijn met de instellingen van BaseCamp waar ik de routes in gemaakt heb).
Tegen vier uur ’s middags komen we aan op de camping in Mauriac. En we kunnen meteen koud pils van de tap bestellen en ontbijt voor de volgende ochtend!
Na tentje prikken op pad naar het enige restaurant van het plaatsje waar een goede maaltijd geserveerd wordt. Als wij tenminste eerst zelf wel wat van de salade-bar hebben genomen anders komt de hoofdschotel domweg niet. Frankrijk hè!
O ja, olielekkage lijkt mee te vallen maar nu ligt het rekje luchtfilters helemaal los. Beide tie-rips doormidden. Gelukkig reserve tie-rips mee en dubbel vastgezet.
Dag 4 dinsdag 13 september; Mauriac-Lourdes. En weer tegenwind! Iedere dag tegenwind! En nog warm ook! Nou dat veranderde ineens in een koude tegenwind. En kwam er regen bij. Stoppen bij een bushalte, regenoverall aan, Henk doet zijn motorbroek aan en terwijl wij bezig zijn gaat het zeer hard regenen.
Verder naar Lourdes, nog maar 20 km te gaan…tot ik een neon zie met Hotel en twee sterren. Nah, kan niks zijn, doorrijden. Kijk nog eens opzij en zie motel/restaurant staan, dus stoppen en overleg, kort overleg, doen!
Bij de receptie zien we ‘motel avec garage’ staan. Navraag doen, blijkt om motelkamers met garage er naast te gaan. En dat voor slechts 7 tientjes!
Onze motoren worden verwend: wij droog, zij droog. Wat best wel handig is omdat ik ontdekt heb dat het zelfgemaakte infuuszak-smeersysteem een nadeel heeft: door de combinatie +25°C + 100 km p/u + windkracht 6 is het slangetje wat naar de ketting leidt uit de infuuszak is gedrukt en de inhoud ook! Gevolg: achterkant helm onder de olie, achterkant hesje eveneens, en plunjebaal ook. Helm en plunjebaal in de badkuip weer schoon gemaakt. Hesje is zelfreinigend. Of zo.