Toch maar even een berichtje hier, dat scheelt weer honderdduizend keer hetzelfde vertellen en vergeten wie ik het nou wel verteld heb en wie niet. Niet zo tof nieuws.
Ik ging naar de dokter omdat ik al zes maanden hoestte, die zei, ga maar een longfoto doen, en daarna, ga maar een CT scan doen, en toen kwam ik ineens in een snelstromende draaikolk terecht.
Er is longkanker geconstateerd. Niet meer in het beginstadium (fase 1), ook niet in het eindstadium (fase 4). Maar ergens daar tussenin dus. De komende 1 tot 2 weken word ik binnenstebuiten gekeerd om te kijken in welke fase ik dan wel zit (2 of 3) en wat de behandelmogelijkheden zijn. Vandaag bronchoscopie + biopsie gehad, daar zag ik erg tegenop maar dat bleek wel mee te vallen. Vrijdag PET scan met radioactieve borrel vooraf (jammer dat Halloween al voorbij is, dit had misschien wel glow in the dark mogelijkheden gegeven
). Maandag longfunctietest en dinsdag tweede gesprek met de longarts. Afhankelijk van de resultaten van dat alles volgt er nog een week onderzoeken of gaan ze zoetjes aan behandeltrajecten inplannen. In het positieve scenario ( 
alles is relatief) wordt dat operatie om deel vd long weg te halen en chemotherapie. In het niet zo positieve scenario heeft een operatie niet meer zoveel zin en wordt het chemotherapie plus bestraling. Eerste scenario ben ik wel vier maanden zoet mee, tweede scenario: ja, eh, geen idee. En daarna, ja, eh, geen idee.
Als 't binnen de mogelijkheden ligt tegen die tijd, dan ga ik net zolang m'n dochters aan hun kop zeiken tot ze me een uurtje droppen bij de DHR op zaterdag dit jaar
Niet dramatisch gaan doen (dat kan ik zelf wel): het leven an sich is prachtig, doodgaan stond hoe dan ook op de planning en vanaf nu wordt iedere DHR die ik meemaak helemaal een cadeautje
Niet over mn kinderen beginnen, dan schop ik je zo je volgende reincarnatie in.
