Afgelopen dinsdag - 27 september 2011 - is mijn jongste dochter om 6u22 thuis bevallen van een zoon. Hij weegt 3980 gram, is 55 cm lang en hij heet
QUINCY
Het gaat hartstikke goed met Noëmie en Quincy. De dag daarvoor werd Noëmie in het ziekenhuis nog beticht van 'weeënzwakte', nou, om haar maar even te citeren, ammehoela; na een stevige weeënstorm zonder adempauzes werd na twee en een half uur (en 3x persen, hoe krijgt ze het voor elkaar) Quincy geboren.
Met de papa gaat het ook goed, hij vond het achteraf 'best wel meevallen' (hij wel ja
).Met oma gaat het ook best, ze rent zich samen met de kraamzorg de benen omder het lijf, ze heeft een onuitwisbare garfieldgrijns op d'r smoel en ach, zoals Noëmie zegt, gut, ze staat weer even te huilen hoor
Ik weet nog steeds niet hoe ik hier fotoos op kan krijgen, maar op m'n hyves en m'n facebook is de prachtigste Bollewangenhapsnoet van de wereld te bewonderen....
http://criticz.hyves.nl/album/67362032/Quincy/5MgWHWVZ/
http://www.facebook.com/photo.php?fbid= ... 079&type=1
Ik vind het onvoorstelbaar fantastisch, dit allemaal. Eigen zwangerschappen en bevallingen zijn al indrukwekkend en intens, maar om je eigen dochter daar met zoveel oerkracht doorheen te zien gaan.... zo... ik ga weer ff sprakeloos, dankbaar, trots en volkomen hormoongestuurd een traantje laten, geloof ik....
